تاثیر کاربرد کمپوست های زئلیتی در اراضی شنی ، بر عملکرد دانه و سایر صفات زراعی آفتابگردان

به منظور بررسی تاثیر کاربرد زئولیت ایرانی کلینوپتیلولیت در کود دامی در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیائی، بر عملکرد و اجزاء عملکرد آفتابگردان تحت رژیم های متفاوت آبیاری ، آزمایشی در سال 85/1384 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس واقع در کیلومتر 16 تهران – کرج ، به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجراء شد. فاکتور اصلی شامل رژیم های آبیاری ، آبیاری پس از مصرف 35 درصد رطوبت قابل استفاده خاک (w1) ، آبیاری پس از مصرف 70 درصد رطوبت قابل استفاده خاک (w2) و فاکتور فرعی شامل تیمارهای مختلف کودی: تامین 100 درصد نیتروژن مورد نیاز گیاه از کود شیمیائی اوره (f1) ، تامین 60 درصد نیتروژن مورد نیاز گیاه از کود شیمیائی اوره + تامین 40 درصد مابقی از کود دامی کمپوست شده (f2) ، تامین 60 درصد نیتروژن مورد نیاز گیاه از کود شیمیایی اوره + تامین 40 درصد مابقی از کود دامی کمپوست شده همراه با زئولیت به میزان 5 درصد وزن کود دامی (f3) ، تامین 60 درصد نیتروژن مورد نیاز گیاه از کود شیمیائی اوره + تامین 40 درصد مابقی از کود دامی کمپوست شده همراه با زئولیت به میزان 10 درصد وزن کود دامی (f4) ، تامین 60 درصد نیتروژن مورد نیاز گیاه از کود شیمیائی اوره + تامین 40 درصد مابقی از کود دامی کمپوست شده همراه با زئولیت به میزان 15 درصد وزن کود دامی (f5) نتایج نشان داد که اثرات رژیم های متفاوت آبیاری ، تیمارهای مختلف کودی و همچنین اثر متقابل آنها بر صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه ، درصد و عملکرد روغن، درصد پروتئین ، وزن هزار دانه ، قطر طبق ، تعداد دانه در طبق ، وزن خشک نهائی و میزان کلروفیل برگ در مرحله گلدهی (عدد spad ) معنی دار بود. حداکثر عملکرد دانه به عنوان مهمترین صفت مورد بررسی از تیمارهای حاوی 10 و 15 درصد زئولیت در رژیم آبیاری اول (w1f4,w1f4 به ترتیب به میزان 6/2641 و 4/2602 کیلوگرم در هکتار حاصل شد . در نهایت می توان تامین 40 درصد از نیتروژن مورد نیاز گیاه از طریق کود دامی کمپوست شده همراه با 10 تا 15 درصد زئولیت تحت رژیم آبیای پس از مصرف 35 درصد رطوبت قابل استفاده ، را به عنوان بهترین تیمار مورد بررسی ، مشخص نمود